چرا اوباما بدترین رئیس جمهور آمریکاست؟

ضعیف ترین رئیس جمهور آمریکا، تجربه خطرناک‌ترین سال های بشریت در دور ریاست جمهوری او و یکی از بدترین روسای جمهور تاریخ آمریکا از جمله توصیفاتی که درباره اوباما و دوران ریاست جمهوری او شنیده می‌شود، اما باید پرسید چرا؟

باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در حالی آخرین روزهای ریاست جمهوری خود را سپری می کند که کارنامه خوبی از خود به جا نگذاشته است و شاید به عبارت بهتر کارنامه او در خصوص مسائل متعدد از جمله برخوردهای دوگانه با موضوع حقوق بشر سیاه است از همین رو از او با توصیفاتی که در بالا به آن اشاره شد، یاد می شود.

سوالی که با این توصیفات به ذهن می رسد اینکه آیا روسای جمهور قبل از اوباما در مواردی که او به ضعف و نقض عهد و برخورد دوگانه متهم است، عملکرد خوبی داشتند؟

آیا آمریکا تا پیش از اوباما در خصوص دفاع از حقوق بشر و اتخاذ مواضع عادلانه در قبال آن و یا پایان برده داری و نژادپرستی کارنامه درخشانی دارد؟

سوال اصلی اینکه چرا اوباما این چنین در خصوص مسائلی که به نظر می رسد سیاست تغییر ناپذیر آمریکا است، هدف انتقاد قرار گرفته است؟

در پاسخ به این سوال می توان گفت که اوباما با شعار «تغییر» حمایت رای دهندگان آمریکایی را به خود جلب کرد. او قول داد زندان گوانتانامو را تعطیل کند و به دلیل اینکه اولین رئیس جمهور سیاهپوست آمریکا بود، امید زیادی در بین رنگین پوست های آمریکا در مورد پایان تبعیض نژادی و برخوردهای ناعادلانه و خشونت آمیز علیه آنان به وجود آورد.

اوباما جنگ افروزتر از جرج بوش

اوباما اندکی پس از انتخابات ریاست جمهوری در پایان سال 2008، قول داد شکوفایی اقتصادی و اجتماعی را داخل کشور محقق سازد و ضامن صلح و پایان جنگ باشد.

این وعده های اوباما نوید بخش پایان دوران جنگ های آمریکا به ویژه در منطقه خاورمیانه بود اما او نه تنها در تحقق وعده های خود ناکام ماند بلکه دروغ گفت، چرا که در جنگ افروزی گوی سبقت را از بوش ربوده و اکنون که چیزی به ترک کاخ سفید نمانده است، صحنه بین المللی جدیدی را برای جانشین خود یعنی دونالد ترامپ به جا گذاشته است که به مراتب بدتر و نابسامان تر از اوضاعی است که از بوش به ارث بود تا جایی که در غرب و شرق جهان شاهد ناآرامی و تنش هستیم.

وی هشت سال پیش ریاست جمهوری را در حالی از بوش تحویل گرفت که آمریکا در عراق و افغانستان گرفتار جنگ بود و در واقع اوباما پیروزی در انتخابات را مدیون سیاست های جنگ افروزانه بوش بود زیرا بخش زیادی از تبلیغات انتخاباتی خود را به انتقاد از سیاست های خارجی بوش به ویژه در ارتباط با حمله به عراق مدیون است، تا جایی که وعده او مبنی بر پایان دادن به جنگ های آمریکا او را در قد و قواره رئیس جمهوری ظاهر کرد که نه تنها ناجی آمریکا بلکه ناجی جهان از گرفتاری های حاصل از جنگ و درگیری است.

جنگ های نیابتی و سرنگونی دولت ها؛ سیاست اوباما

اگر بخواهیم نمایی کلی از ریاست جمهوری اوباما ارائه دهیم باید او را رئیس جمهور دوره ای دانست که با مهندسی کودتاها، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین برای حمله به نقاط مختلف دنیا، توسعه شبکه پایگاههای نظامی در 60 کشور جهان از جمله 34 کشور آفریقایی همراه بود به اضافه اینکه وی با استفاده از اوضاع اقتصادی در صدد تغییر نظام های حاکم کشورهای آمریکایی لاتین برآمد.

تحریک چین ، طولانی کردن جنگ در سوریه، شعله ور کردن ناآرامی ها در عراق و نابودی لیبی بخش دیگری از نمای دوران ریاست جمهوری اوباما است.

همچنین حمایت از کودتا علیه دیلما روسف رئیس جمهور برزیل نمونه ای از همین سیاست های اوباما است.

آغاز جنگ در سایه

در فوریه 2009  اوباما از برنامه کاهش سربازان آمریکایی در عراق از 160 هزار نفر به 50 هزار نفر تا اوت 2010 خبر داد و چند ماه بعد یعنی در دسامبر همان سال جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد حال آنکه همزمان با آن تعداد حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در نقاط مختلف دنیا از شمار حملاتی که با این نوع هواپیماها در زمان بوش صورت گرفت، فراتر رفت و اکنون پس از هشت سال ریاست جمهوری اوباما آمار نهایی قربانیان این حملات بیش از 900 غیرنظامی و حدود دو هزار نظامی است که بیشتر آنان در افغانستان کشته شدند.

توسعه دایره جنگ های نیابتی و پنهانی

توسعه دایره جنگ بخشی از سیاست اوباما در دوره اول ریاست جمهوری او بود و در جریان آن آتش جنگ های پنهانی در نقاط مختلف جهان به دست آمریکا شعله ور شد که نمونه آن فرود نیروهای کوماندو در بسیاری از کشورهای جهان به منظور انجام ماموریت های محرمانه و پنهانی بود تا جایی که در پایان سال 2011 تعداد این عملیات از مرز 120 مورد گذشت.

معروف ترین عملیاتی که نیروهای آمریکایی در این زمینه انجام دادند همان کشتن اسامه بن لادن سرکرده القاعده آن هم همزمان با آغاز بحران در سوریه بود.

دایره این نوع عملیات و استقرار نیروهای آمریکایی مناطق درگیر و متشنج از جمله پاکستان، افغانستان و عراق را دربرگرفته و تا یمن و سومالی امتداد می یافت و میزان آن در مقایسه با دوران بوش با 60 درصد افزایش همراه بود.

با این توضیحات در دسته بندی موارد ناکامی اوباما در دو دوره ریاست جمهوری و فراموش کردن وعده های انتخاباتی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

–  برخورد دوگانه و گزینشی با موضوع حقوق بشر

هنگامی که نیروهای موسوم به «سپر جزیره» به منظور کمک به رژیم آل خلیفه در بحرین در سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز مردمی وارد خاک بحرین شدند، آمریکا واکنشی نشان نداد و از آن تحت عنوان موضوع داخلی بین اعضای شورای همکاری خلیج فارس یاد کرد.

سیاست دوگانه اوباما در برابر انتفاضه مردم بحرین از این نظر سوال برانگیز است که چرا آمریکا به دنبال بقای نظام آل خلیفه در بحرین است؟

در این مورد باید به تلاش آمریکا برای حفظ منافع خود در منطقه خلیج فارس اشاره کرد و در نظر داشت که ناوگان پنجم آمریکا در بحرین مستقر است و علاوه بر این با هرگونه تغییر دموکراتیک که منتهی به تقویت حضور شیعیان در بحرین شود، مخالف است.

حفظ نظام آل خلیفه برای آمریکا از چند جهت حائز اهمیت است:

با توجه به خروج نیروهای آمریکایی از عراق، بحرین در سیاست های راهبردی آمریکا در منطقه حائز اهمیت است از همین رو واشنگتن با هرگونه تغییر ریشه ای در نظام سیاسی این کشور مخالف است.

همچنین واشنگتن بیم دارد، افزایش قدرت شیعیان در بحرین ثبات سیاسی و امنیتی عربستان را در معرض خطر قرار دهد و از آنجا که عربستان متحد راهبردی مهم آمریکا در منطقه خاورمیانه به شمار می آید، از اعمال فشار جدی بر ریاض در خصوص سیاست هایی که در بحرین در پیش گرفته است، خودداری می کند که نمونه آن اعزام نیروهای نظامی به این کشور برای سرکوب تظاهرات کنندگان مسالمت جو بود.

نکته قابل توجه دیگر اینکه بحرین یکی از مهم ترین بازار کالاهای آمریکایی در خلیج فارس به شمار می آید تا جایی که در سال 2011 ارزش صادرات آمریکا به بحرین به 668 میلیون دلار سید که در مقایسه با تعداد جمعیت بحرین رقم بالایی است.

بنابر این حفظ منافع آمریکا در بحرین ایجاب می کند که یک حکومت وابسته به غرب رد آنجا حاکم باشد.

در این میان سرکوب و زندان و اعدام معترضان در بحرین که به شیوه ای مسالمت آمیز احقاق حقوق خود را خواستار هستند، از نظر آمریکا نقض حقوق بشر به شمار نمی آید.

تکرار تجربه 1991 عراق این بار در بحرین

با این تفاسیر موضع  باراک اوباما در قبال حضور نظامی عربستان و سایر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس در بحرین شبیه همان موضعی است که جرج بوش پدر در سال 1991 اتخاذ کرد و به صدام حسین برای سرکوب انتفاضه مردمی چراغ سبز نشان و به او اجازه داد بالگردهای خود را بر فراز شهرهای محل حضور انقلابیون در مرکز و جنوب عراق به پرواز در آورد که حاصل آن نسل کشی ای بود که در جریان آن هزاران عراقی از جمله زنان و کودکان جان باخته و در گورهای جمعی در مناطق متعدد عراق مدفون شدند.

کشتار در یمن، همدردی با متجاوزان اماراتی!

حمله نظامی عربستان با کمک و مشارکت امارات متحده عربی به همسایه جنوبی خود که یکی از فقیرترین کشورهای عربی به شمار می آید، در حالی پیش چشم اوباما کلید خورد.

این تجاوز سعودی جان هزاران یمنی بی گناه از زن و کودک و سالخوره را گرفته و این کشور را گرفتار فقر و گرسنگی و بیماری کرده است.

در شرایطی که بمباران هوایی سعودی فاجعه انسانی را در یمن رقم زده است و یمنی ها عزم خود را برای مقاومت جزم کرده اند، اوباما از کشته شدن سربازان متجاوز اماراتی متاسف شده و پیام تسلیت می فرستد.

در پی کشته شدن 45 سرباز اماراتی در یمن، اوباما در تماس تلفنی با محمد بن زاید آل نهیان، ولیعهد ابوظبی و جانشین فرمانده نیروهای مسلح امارات متحده عربی با او تسلیت گفته و اظهار داشت: مردم امریکا با امارات متحده عربی و خانواده جان‌باختگان همدردی می‌کنند.

تسلیت اوباما درحالی بود که افراد اماراتی کشته شده در یمن نظامیانی بودند که به خاک این کشور تجاوزکرده بوند و در حال جنگ کشته شدند بنابراین ابراز همدردی اوباما و عرض تسلیت به دولت امارات هیچ معنی جز معیارهای دو گانه او در پرونده حقوق بشر و ادعای انسان دوستی ندارد.

حفظ روابط با عربستان به قیمت پایمال کردن حقوق قربانیان 11 سپتامبر

هنگامی که زمزمه قانون مجازات عربستان در ارتباط با دخالت در حوادث 11 سپتامبر قوت گرفت، اوباما تهدید کرد به منظور جلوگیری از تصویب این قانون از حق وتو استفاده خواهد کرد.

با اینهمه کنگره آمریکا حق شکایت خانواده‌های قربانیان این حملات از دولت عربستان سعودی را به رسمیت شناخت.

اوباما در نامه‌ای خطاب به رهبران دو حزب جمهوریخواه و دموکرات در سنا نسبت به عواقب قانونی شدن این مصوبه هشدار داد و گفت: نقض اصل مصونیت دولت‌‎ها عملیات ضد تروریستی آمریکا در مناطق مختلف جهان را به خطر می‌اندازد.

در مقابل تهدید اوباما مبنی بر اینکه مصوبه مزبور علیه عربستان را وتو خواهد کرد، سنای آمریکا با رأی قاطع 97 به 1 علیه وتوی باراک اوباما رأی داد.

کشتار مردم بی گناه به دست تروریست های تحت حمایت آمریکا

به گفته استفان لندمن نویسنده و کارشناس سیاسی آمریکایی و از سرشناس ترین شخصیت های مرکز «مطالعات جهانی شدن» در آمریکا، جنگ در سوریه  جنگ بشار اسد نیست بلکه جنگی است که آمریکا آن را مدیریت می کند در نتیجه تنش موجود در این کشور حاصل بحران های داخلی نیست بلکه این کاخ سفید بود که با استفاده از مزدوران خود امنیت سوریه را سلب کرد و مسئول واقعی تمام رخدادهای این کشور است.

اما موضع دولت اوباما در قبال تحولات سوریه، حمایت از مخالفان مسلح به اصطلاح میانه رو و تقویت گروههای تروریستی و پیش از همه داعش  به منظور سرنگونی نظام بشار اسد بود.

اوباما در این راه تلاش کرد تحت عنوان  گروههای میانه رو، مخالفان مسلح و گروههای تروریستی را همچنان در صحنه تحولات سوریه باقی نگاه دارد و به این ترتیب مانع از هدف قرار گرفتن آنان در ائتلاف مبارزه با تروریسم شود.

پیشگویی اوباما در مورد نابودی داعش

اوباما دو هفته پیش از پایان دوران ریاست جمهوری درسخنرانی خداحافظی خود در حالی اعلام کرد که در سال 2017 داعش نابود خواهد شد که در مورد این پیشگویی خود توضیحی نداده و یا یا دلیلی ارائه نکرد.

به نوشته روزنامه الثوره سوریه، همزمان با این اظهارات، روزنامه  واشنگتن پست یک نوار صوتی از نشست جان کری وزیر خارجه امریکا با تعدادی از سرکردگان تروریستی را فاش کرد که در آن اعلام کرد که کشورش داعش را ایجاد کرد و به منظور سرنگونی دولت سوریه آن را مورد حمایت قرار داد.

الثورة در این باره نوشت: اگر اطمینان اوباما در نابودی داعش در سال 2017 برگرفته از این اصل است که هرکس یک گروه تروریستی را به وجود آورد، می تواند هر گاه بخواهد آن را از بین ببرد، بی تردید به آمریکایی ها و تمام دنیا دروغ می گوید زیرا آمریکا القاعده را در افغانستان شکل داد تا با اتحاد شوروی سابق مقابله کند اما دیگر نتوانست آن را از بین ببرد بلکه این گروه اکنون شاخه ها و نام های متعددی پیدا کرده است و در سراسر دنیا ریشه دوانده است.

اما در اظهارات کری مبنی بر اینکه کشورش عامل تشکیل داعش است، تردیدی وجود ندارد که البته باید به آن گروههای دیگری از جمله النصره و بسیاری از گروههای تروریستی که در سوریه قد علم کردند، اضافه کرد؛ گروههای که اوباما با پول و سلاح آنان را به نام گروههای مسلح میانه رو تحت حمایت قرار داد.

در همین ارتباط وزارت خزانه داری آمریکا نیز اعلام کرد، دولت اوباما دست کم برای 90 مخالف مسلح ،500 میلیون دولار هزینه کرد و این افراد به اصطلاح مخالفان میانه رو بعد از آموزش با سلاح های خود به داعش و النصره ملحق شدند.

ادامه سریال رسوایی های دولت اوباما در آینده

آنچه اوباما و کری در این خصوص به زبان آوردند، نقطه آغاز سلسله رسوایی هایی است که در آینده بیش از پیش برملا خواهد شد و تنها به آمریکا محدود نمی ماند بلکه شیخ نشین های نفت خیز حامی تروریسم در منطقه خلیج فارس و ترکیه و سایر حامیان دولت آمریکا در اروپا از جمله فرانسه و انگلیس را نیز در برخواهد گرفت.

ترس اوباما از رو شدن معاملات فاسد خود در عراق و سوریه

همچنین اظهارات اوباما به نوعی در تنگنا قرار دادن دولت جدید به رهبری دونالد ترامپ است که به همکاری با روسیه به منظور مبارزه با تروریسم و نیز  خروج نیروهای آمریکایی از عراق و سوریه اشاره کرده است زیرا به عقیده ترامپ این نیروها امکان مشارکت در شکست داعش را ندارند.

در این میان اوباما از عواقب خروج نیروهای آمریکایی از عراق و سوریه بیم دارد زیرا معاملات فاسدی که به نام حضور نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه انجام داد، رو خواهد شد.

بنابراین عملیات کمین غیرمنتظره نیروهای آمریکایی علیه داعش در رقه و دیرالزور به مثابه اقدامی در راستای نمایش قدرت این نیروها و مانع تراشی در برابر هر گونه اقدامی است که ترامپ در نظر دارد دست کم در سال جاری برای خروج آنان از عراق و سوریه انجام دهد.

-تعطیلی گوانتانامو؛ قولی که اوباما به آن وفا نکرد

واشنگتن زندان گوانتانامو را در سال 2002  تحت عنوان حبس بازداشت‌شدگان جنگ افغانستان و بعدها جنگ عراق راه‌اندازی کرد. مستندات  مبوط به توسل مسئولان زندان به روشهای بحث‌برانگیز شکنجه مانند غرق مصنوعی و محرومیت حسی در این زندان بخشی از فرهنگ ضد حقوق بشری رایج در آن را افشا کرد تا جایی که گوانتانامو یک رسوایی در مورد نقض بی سابقه حقوق بشر در تاریخ معاصر آمریکا به شمار می آید.

اوباما، در سال 2009 قول داد این زندان را ظرف مدت یکسال تعطیل کند و کاخ سفید در 22 ژانویه 2009 اعلام کرد که وی دستور تعطیلی  این زندان  در 120 روز آینده را صادر کرده است.

با این حال، در نوامبر 2010 هنوز 173 نفر در زندان گوانتانامو نگه‌داری می‌شدند و بیشتر زندانیان نیز  در هیچ دادگاهی متهم نشدند

زمانی که اوباما به ریاست جمهوری رسید، تعداد زندانیان گوانتانامو 242 بود که به تدریج 190  زندانی  به چهل و دو کشور جهان منتقل شدند.

گوانتانامو، حصار زندانیان بدون محاکمه

در این میان کمیته حقوق بشر سازمان ملل، با اشاره به اینکه بازداشت نامحدود عده زیادی زندانی بدون تفهیم اتهام یا محاکمه بر خلاف قوانین بین‌المللی است از امریکا خواست زندان گوانتانامو را تعطیل کند.

این زندان مظنونان به عملیات تروریستی با تابعیت های مختلف را در خود جا داده است که بدون محاکمه شکنجه می شوند.

شکنجه و برخوردهای خشونت آمیز اولین تصویری است که با شنیدن نام این زندان به ذهن می رسد و در این میان از زمانی که اوباما به ریاست جمهوری رسید زندگی چند زندانی داخل این زندان پایان یافت حال آنکه کمیته وابسته به سنای آمریکا با تهیه یک گزارش در آغاز سال 2015  از شکنجه زندانیان در این زندان خبر داد.

به هر حال دوران ریاست جمهوری اوباما به سر آمد بدون اینکه بتواند به قول خود در تعطیلی این زندان و انتقال زندانیان به کشورهای دیگر وفا کند و دیگر کاملا روشن شده است که شخصیت اوباما که نامزد ریاست جمهوری شد با شخصیت اوبامایی که رئیس جمهور شد، متفاوت بود و اولویت هایی که از آن صحبت کرده بود، به فراموشی سپرده شد و در واقع مشی اوباما و شخصیت پر از شک و تردید او یکی از مهم ترین عواملی بود که موجب ناتوانی او در عمل کردن به قول انتخاباتی خود مبنی بر تعطیلی گوانتانامو شد.

تبعیض نژادی در دوران رئیس جمهور سیاهپوست آمریکا

نگاهی به گستردگی و هماهنگی تظاهرات سیاه پوستان آمریکا علیه رفتارهای نژادپرستانه پلیس این کشور بیانگر این است که این اعتراضات این بار با قبل متفاوت است و دیگر مانند گذشته نخواهد بود و برخی اقدمات نمایشی مانند استعفای یک پلیس عامل قتل جوان سیاه پوست نمی تواند شعله های این اعتراضات را خاموش کند.

آمریکا در آستانه «بهار سیاه پوستان»

تظاهرات و خشم روزافزون سیاه پوستان از اقدمات نژاد پرستانه که ابتدا به شکل مسالمت آمیز برگزار شده و سپس تا مقابله مسلحانه پیش رفت و نیز هماهنگی برای برگزاری همزمان این تظاهرات در شهرهای مختلف آمریکا از طراحی و برنامه ریزی دقیق آن خبر دارد و شاید بیانگر این است که آمریکا به سمت شکل گرفتن «بهار سیاه پوستان» در حرکت است

یک هزار قربانی سیاه پوست در یک سال!

در پی کشته شدن مایکل براون جوان سیاه پوست آمریکا در سال 2014 به ضرب گلوله یک پلیس در ایالت میسوری، عامل قتل استعفا داد بدون اینکه مجازاتی برای او در نظر گرفته شود.

این اتفاقات و نیز آمار یک هزار نفری از تعداد سیاه پوستانی که در سال 2014 قربانی اقدامات نژادپرستانه پلیس آمریکا شدند همگی موجب بالا گرفتن اعتراضات شهروندان سیاه پوست آمریکا شد.

دقت در روند این اعتراض ها از واقعیتی نگران کننده حکایت دارد با این مضمون که این اعتراض ها رویکردهای مسلحانه پیدا کرده است، در این مورد می توان به کشته شدن پنج افسر پلیس به دست یک جوان سیاه پوس اشاره کرد.

در این ماجرا یک جوان 25 ساله سیاه پوست به نام میکا جانسون که سرباز ذخیره سابق  ارتش آمریکا بود، در اقدامی انتقام جویانه پنج افسر پلیس را به قتل رساند.

شکل گیری ارتش خشمگین سیاه پوستان آمریکا در زمان اوباما

فکر تبدیل اعتراضات مسالمت آمیز به حملات مسلحانه و کشتن نیروهای پلیس عواقب وخیمی دارد به ویژه اینکه بر اساس قانون اساسی آمریکا حمل سلاح مجاز است که این به معنی شکل گیری ارتش های خشمگین در خیابان ها و محله هایی است که سیاه پوستان در آنجا سکونت دارند و هدف آنان مقابله با نیروهای پلیس و چه بسا قتل آنان است.

آنچه در موج اعتراضات سیاه پوستان قابل مشاهده است اینکه نژادپرستی در جامعه آمریکا ریشه دوانده است و نه تنها آنان از مساوات و حقوق شهروندی و عدالت برخوردار نیستند بلکه در زمان اوباما اقدامات خشونت آمیز و نژادپرستانه علیه آنان دو چندان شد .

در این شرایط بود ک اوباما در روزهای پایانی ریاست جمهوری خود زبان به اعتراف گشود و در مصاحبه با برنامه تلویزیونی دیلی شو گفت که نتوانست به نژادپرستی در جامعه آمریکا پایان دهد.

بر اساس آمار وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا، تعداد آمریکایی های سیاه پوست که در جریان استفاده افراطی از خشونت از سوی پلیس این کشور جان خود را از دست داند در سال 2015 به حدود یک هزار نفر رسید و جالب اینکه هر چند سیاه پوستان حدود 16 درصد جمعیت آمریکا را تشکیل می دهند اما  40 درصد قربانیان اقدامات خشونت آمیز پلیس این کشور را در آن سال تشکیل می دادند.

تاریخ به نفع اوباما داوری نخواهد کرد

اکنون در پایان ریاست جمهوری اوباما ، ارزیابی سیاست ها و مواضع او نشان می دهد که تاریخ به نفع او داوری نخواهد کرد و به گفته استفان لندمن نویسنده و تحلیلگر آمریکایی، حمایت دولت اوباما از سرکوب وحشیانه مردم بحرین که در تظاهرات مسالمت آمیز خواسته های خود را بیان کرده اند و نیز  تلاش کاخ سفید برای ایجاد خشونت به منظور تحقق اهداف پلید خود از اوباما شخصیتی بدتر از بوش ساخت و درواقع او یک جنایتکاری جنگی و دروغگوی بزرگ است.تسنیم