زنده یاد « رحمت حسن » را نمیتوان از یاد بُرد
گزینش شخصیت دربود و نبود زندگی
شخصیت انسان بعد از ولادت به شرط زنده بودن آغاز و به پدرود حیات خاتمه می یابد، و این انسان است که با کار و کارنامه های خود در حیات و ممات خویش جایگاه مثبت ویا منفی اختیار و آن را برای ابد رقم می زند.
کارنامه های زندگی انسان در جهان هستی درج کتاب مکتوبیکه او ایجاد می کند در زمان نبود او باقی ومندرجات کتاب در حقیقت مُعرفِ شخصیتِ او در زمان بود و نبودش میگردد.
«رحمت حسن» هم در قطار همان شخصیت های برازنده و با آبرو، متین و استوار در راه نابودی ظلم و استبداد وآرزوی گسترش عدالت اجتماعی وامحای انواع نا برابری ها تا توانست رزمید وبرای حلقهٔ فامیل و دوستانش با آفرینش کارنامه های ارزنده کتاب با محتوا و ماندگار نوشت:
دوستان ارجمند ماهم امروز کمبود و نبود این شخصیت با ارزش را خوب درک و جای خالی اوبرای خانواده ، اقارب و مجموع دوستان را احساس می کنیم .
امّا فراموش نمی کنیم که: که جنگ و ستیز در تقابل با پدیده های مستحیل از جمله«مرگ» امربی نتیجه و نارسیدنیست.
پس چی باید کرد؟
چاره ایرا که می توان در ایزای این (امرِ بیچاره و ناشدنی) جایگزین نمود ، یکی و تنها روی آوردن به صبر و شکیبائی و حوصلهٔ فراخ می باشد که تجارب حاصله از گذشته ها به ما آموخته است، این راه می تواند داروی مُسکن برای روح وجسم تلقی شود.
***
میخواستم عرض کنم که منهم به عنوان یکی از میراثِ گیران معنوی این دوست عزیز و انسان قابل ستایش برگهٔ ازکتاب زندگی مرقومش را با خود دارم که کوتاه سخن و مؤجز مطالبی ازان در مغز و مخیله ام یا داشت و امانت نگهداشته ام که قابل تذکار می دانم:
«رحمت حسن» زنده یاد از همان دوران مکتب و مدرسه مرد متکی بخود، دلیروعیار با شهامت و مصمم ولی خیلی متواضع با تمکین بودند.
او دردوران ماموریت! مدیر مُدبر، درعرصهٔ مبارزه! آبدیده چو فولاد ودرمیدان کار! کوشا و زحمتکش، صادق و منزه عمل کردند.
«رحمت حسن زنده یاد» در دوستی و رفاقت محکم و استوارودر برخورد صمیمی و با محبت بود.
افتخاریکه او در زندگی به خود تخصیص داد تقدیم فرزندان نخبه به جامعه است که همه مجهز به اخلاق و دانشِ روز بوده و با توانائی خاص میراث دارافتخارات پدرگشتند و داشته های معنوی او را حفظ و به آن بالیدند.
مؤجز اینکه: ایشان به صفت یک انسان فهیم درــ به سررسانیدن اهداف والای خویش کامیاب بدرآمد و چنان نام نیکی برای خود کمائی کرد که فراموش تاریخ و و تبار او نمی گردد.
من در حالیکه نبود و کمبود این مرد نیکو نامرا به اعضای فامیل و مجموع بازماندگان شان تسلیت میگویم، روح مرحومی را شاد و نام و یاد شان را جاودانی میخواهم.
با عرض تسلیت مجدد. سخی صمیم
