زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست-
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
– صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
رفیق رحمت الله حسن از طراز مبارزین اصیل و پاک باز نهضت ترقیخواه افغانستان بود. او بخش اعظم زندگی خود را در راه تحقق آرمانهای مشترک زحمتکشان افغانستان بسر رسانید.
زنده یاد رحمت الله حسن از عنفوان جوانی پرچم مبارزه را بدوش کشید و شعار های عدالت خواهی و ترقی اجتماعی را در سر لوح مبارزات سیاسی خود قرار داد و با متانت و استواری درین جاده گام گذاشت.
خاطرات این رزمنده اصیل مدام در برگه های تاریخ و در قلب مان ماندگار خواهد بود.
در پایان دوران رژیم سفاک حفیظ الله امین, در لحظاتی که ساختمان حزب و دولت در چهار چوب سیاست های نوین و انسان دوستانه شکل می گرفت, من از رهائی زندان ولایت جوزجان بحیث رئیس شعبه اسناد و ارتباط کمیته مرکزی برگزیده شدم و همزمان زنده یاد رحمت الله حسن به حیث معاون آن شعبه عز تقرر یافت.
این اولین بار بود که با چهره رفیق رحمت الله حسن آشنائی و معرفت حاصل کردم و او را یکی از همرزمان اصیل یافتم.
زنده یاد رحمت الله حسن یکی از فرزندان صادق, راست کار و خدمت گذار راستین مردم سرزمین ما بود.
او انسانی بود متواضع, فروتن و دارای عشق وطنپرستی و وظایف محوله اش را با کمال میل و عشق سوزان به میهن انجام میداد.
زنده یاد رحمت الله حسن باور محکم و اعتقاد استوار نسبت به اندیشه ها و تعهدات سیاسی خود داشت.
او در روند ناسازگاری با پلنوم هیجده حزب بدون ارتکاب گناهی از وظیفه اش بر کنار وسبکدوش گردید و در میدان هوائی کابل سرفرازانه به صفت یک مامورعادی به تداوم ماموریت خود با همه شکیبائی و متانت ادامه داد.
سوگوارانه این رزمنده با افتخار در درازنای سفرش در جاده هجرت به بیماری صعب العلاج مبتلا گردید و با کاروان رفتگان همسفرشد.
او آرمان های نا تمام خود را به خاک سیاه نشاند و ما را در گلیم ماتم.
بگذار بار دیگر یاد این انسان رزمنده وفادار را گرامی داشته و برای خانواده جلیل شان و همه رفقاء, اقارب و دوستانش شکیبائی آرزو نمائیم.
با احترام
سید اکرام پیگیر
