کمبود زینک ریسک سرطان پروستات را افزایش می‌دهد

مطالعات نشان داده‌اند رژیم غذایی فاقد زینک (روی) می‌‌تواند ریسک ابتلا افراد به سرطان پروستات را افزایش دهد

اصلی‌ترین فاکتورهای پرخطر سرطان پروستات عبارتند از سن، سابقه خانوادگی و ژنتیک؛ اما سایر فاکتورهای پرخطر کمتر شناخته شده نظیر چاقی، سیگار کشیدن، آلودگی زیست محیطی و رژیم غذایی هم در این زمینه نقش دارند.

نقش رژیم غذایی در ابتلا به سرطان پروستات کاملا مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد مردانی که گوشت یا محصولات لبنی پرچرب بیشتر مصرف می‌کنند، با احتمال بالاتر ابتلا به سرطان پروستات مواجه هستند.

زینک یکی از ۱۱ عنصر اصلی است که بدن ما برای حفظ سلامت به مقادیر کمی از آن نیازمند است. زینک به تنظیم بسیاری از عملکردهای متابولیکی، رشد نرمال، ترمیم بافت و التیام زخم‌ها، عملکردهای گوناگون سیستم ایمنی و افزایش حساسیت به بو و مزه کمک می‌کند.

به طور طبیعی، زینک فلزی است که تقریبا در تمامی اعضا و مایعات بدن یافت می‌شود. این فلز با غلظت بالا در غده پروستات هم یافت می‌شود؛ غده‌ای که بین دو هورمون مردانه تستوسترون و دی هیدروتستوسترون تعادل ایجاد می‌کند. این هورمون‌ها موجب تحریک رشد سلول‌های پروستات، هم خوش خیم و هم بدخیم، می‌شوند.

سلول‌های سرطانی دارای مقادیر کمتر زینک در خود هستند، از این رو محققان معتقدند فقدان زینک می‌تواند موجب افزایش ریسک ابتلا به سرطان شود.

با این حال نتایج مربوط به وجود رابطه بین زینک و سرطان پروستات متناقض است. برخی مطالعات نشان می‌دهند زینک موجب کاهش روند رشد سلول‌های سرطانی در لابراتوار می‌شود. در حالی که برخی دیگر نشان می‌دهند زینک با وجود میزان بالاتر دو ماده تحریک کننده پیشرفت سرطان پروستات مرتبط است: تستوسترون و فاکتور۱ رشد شبه انسولین.

مواد خوراکی سرشار از زینک شامل صدف خوراکی، دانه‌ها، مغزی جات آجیلی، حبوبات هستند. گوشت قرمز، بوقلمون، تخم مرغ و محصولات لبنی هم دارای مقادیر کم زینک هستند.