تارنمای نشریه «تایم» با اشاره به سه مورد از اشکالات راهبرد امنیت ملی جدید آمریکا، نوشت: نفوذ آمریکا در جهان تضعیف شده است و راهبرد تازه امنیت ملی نمی تواند تغییری در این حقیقت ایجاد کند
این هفته نامه آمریکایی در ادامه تصریح کرد: دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا روز دوشنبه در نمایشی، راهبرد جدید امنیت ملی دولت خود را ارائه داد که سندی تحسین برانگیز است و نقشه راه جدی برای دفاع از آمریکا، ارتقای آبادانی این کشور و تضمین صلح از راه گسترش و تقویت نفوذ جهانی ایالات متحده آمریکا، ارائه می دهد. ترامپ از این فرصت برای در بوق و کرنا کردن آنچه تحسین برانگیزترین دستاوردهای خود می داند و این امر که این سند، نه تنها جاه طلبی های دولتش بلکه برنامه های شخصی وی را نیز بازتاب می دهد، استفاده کرد. مجله تایم می افزاید: اما این راهبرد اشکالاتی دارد: اول اینکه؛ اگر همان طور که در این سند راهبردی آمده است، رئیس جمهوری آمریکا خواهان ارتقای ارزش های ایالات متحده آمریکا و گسترش نفوذ این کشور در جهان است، به کمک نیاز دارد. رقیبان آمریکا امروز از گذشته قدرتمندترند و همان طور که خاطره جنگ سرد به تاریخ سپرده می شود، روز به روز از نفوذ آمریکا کاشته می شود. ترامپ برای تحت فشار گذاردن کره شمالی، به چالش کشیدن چین در حوزه تجارت، پیروزی در چالش هایی که روسیه بر سر راه آمریکا می گذارد، اعمال نفوذ بیشتر در خاورمیانه و مبارزه با تروریسم، به متحدانی نیاز دارد. اوضاع خاورمیانه روز به روز حساس تر می شود، داعش در عراق و سوریه شکست خورده است، اما اعضای آن در راه بازگشت به خانه و تدارک تهدیدهای جدید هستند. افزون بر این، نفوذ این گروه در بخش فضای سایبری نیز همچنان ادامه دارد. این جنگ ها را نمی توان بدون کمک متحدان به پیش برد. زمانی که ترامپ در اوایل سال جاری از توافقنامه ترنس – پاسیفیک خارج شد، فرصت تحکیم اتحاد را با شرکای آسیایی، از دست داد. زمانی که وی به گونه ای رفتار کرد تا اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به تعهد وی نسبت به این سازمان تردید کنند، آنها را به تحکیم روابط با پکن در مقابله با واشنگتن، ترغیب کرد و زمانی که از توافق آب و هوایی پاریس خارج شد، به شی جین پینگ رئیس جمهوری چین این فرصت را داد تا خود را از فعالان عرصه محیط زیست جهانی معرفی کند. (جالب این جاست که سند جدید راهبرد امنیت ملی ایالات متحده، به تغییرات اقلیمی به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا، اشاره ای نمی کند.) به نظر می رسد که رئیس جمهوری آمریکا نیازی به داشتن متحد نمی بیند. دوم این که، نخستین بار که ترامپ در تضاد با این سند، توییت کند، چگونه جهان باید این تضاد را درک کند؟ آیا ترامپ به اهبرد خود باور دارد؟ چگونه اصل ‘آمریکا اول’ با برنامه های موجود برای ارتقای دمکراسی در دیگر کشورها جور درمی آید؟ انتظار دولت در مشارکت مالیات پردازندگان در این پروژه ارتقای دمکراسی تا چه اندازه است؟ راهبرد ارائه شده به این پرسش ها پاسخی نمی دهد. ترامپ می توانست به جای یک معرفی ساده، به این سوالات پاسخ دهد. سومین ایراد وارد بر این سند، در این است که رهبران با توجه به الگویی که ارائه می شود، رهبری می کنند. در زمان حاضر، برای هر کسی در جهان مشهود است که آمریکا دچار دودستگی شده است. در این کشور اختلافات و دودستگی ها نه تنها در مورد سیاست های داخلی، بلکه به همان اندازه در ارتباط با سیاست های خارجی نیز وجود دارد. از این لحاظ می توان دریافت که دوره جنگ سرد حقیقتا به پایان رسیده است. افزون بر این، با توجه به بی تفاوتی رئیس جمهوری آمریکا به قانون، احتمال کمی وجود دارد که حکومت ها و مردمانشان از دستورالعمل های واشنگتن برای ایجاد یک دمکراسی سالم استقبال کنند. تایم در پایان انتقادهای خود از راهبرد تازه امنیت ملی آمریکا، نوشت: نفوذ آمریکا در جهان در دوره ریاست جمهوری اوباما تضعیف شد و در دوره ریاست جمهوری ترامپ، فرآیند تضعیف این کشور، سرعت گرفته است و این راهبرد جدید امنیت ملی، تغییری در اوضاع ایجاد نخواهد کرد، زیرا اعمال افراد از الفاظشان اثرگذارتر است. در واقع مشکل از پیام نبوده، بلکه از پیام رسان است.ایرنا