این چه روزگاریست خدایادای خدا فتنـــــــه و آشوب شد بر ماروا
کی بدیدیم یــــک دمــــی آسودگی در رسیــــد بر ما بلا، اندر بلا
هر گهی راه معــــــارف برده ایم تیــغ تکفیر گشت برما هر ملا
رنج بی پایان ما بــــی دانشیسـت زیــن ضلالت بهره بردی اغنیا
لشکر یاجـــــــــوج باشند جاهلان برخود و برخلق دارند بس جفا
می ستیـــــزند بـــا رهء فرزانگان خطبــهء ابلیـــس باشد این دغا
از بـــــرای پول پیمــــان بسته اند رهبــران، بر ضد علم و ارتقا
وعده دادند گاه بر مسنــــــد رسند اوج اسلام باشدو صلح و صفا
بــــر سر قــــدرت بشد روحانیت فتنـــــــه و آشوب گردید بر ملا
طالـــب و مـــاذن و چـلی بچه ها هریکی میروقوماندان شد به پا
جنــــگ تنظیمی بنا شد در وطــن طالب قدرت بودی هر یک ملا
بسکه ریختند مرمیی هاوان وتوپ خانه ویـران گشت مردم بی نوا
شصت هزاران کشته در کابل فتاد کی جهاد بودی، بودی خشم خدا
چور کردند مــــــال و مـلک ملتی از سلاح و جهل خیزد این دغا
رشوه وفسق و فســـــاد و اختلاس همچو قانون شد روا درهر کجا
هتک ناموس و تــــجاوز برزنان از برای هر مجـــــاهد بود روا
گشت جمهوری و اسلامی عجین دیو غارت گشت با خشم ورجا
کشت افیون گشت فراوان دروطن صنعت هیرو هین است درارتقا
بهر باز سازی این ملک ازجهان بیش زصد ملیارد دالر شد سخا
آن همه غارت شدو رفت ازمیان لقمـــــهء بود بر دهــــان اژدها
دزد دیروز گشـــت قارون زمان ملــــــــت بیچاره در رنج و عزا
کار بنیــــادین نشــــد در اقتصـاد بس فریب بود وعده ها ،باد هوا
نمره یک گشتیم درسطح جهان در فساد و فقر و در ریب و ریا
این چنین است دست آورد جهاد درطی بیست سال واندی بی بها
وهم و ظلمـت گشت مفهوم جهاد جزهمینش نیست بری وصف بجا
