بر خیز که اوضاع جهان درخطر است
دشمن بکمین آمده درپشت در است
صبر همه لبر یز ز رویا رو ییست
اندک « جرقه » جهان بزیرزبراست
اوضاع زمانه زین بد تر خواهد شد
هر لحظه بلحظه پر خطر خواهد شد
با وحدت اگر چشم خرد باز شود
بار دگر این شام سحر خواهد شد
تا ما همه همبسته و یکجا نشویم
در قول و عمل تا من و تو ما نشویم
چیزی به شعار گفتن حاصل نشود
بر ز خم وطن نیز مداوا نشویم
تا فارغ از اهد اف گر وهی نشویم
تا رسته ز ا ختلاف دوری نشویم
در پهنه ی کار زار میهن دو ستی
رهکا ر اصول رز مجو یی نشویم
شرم است که براه مشترک ره نرویم
ننگ است اگر ما همه همره نشویم
چون نیست بدیل وحدت و همکاری
چیزی دگری که ا ندرین ره نرویم
گر عشق وطن بسینه و سر داری
با ید که به همد لی قدم بر داری
چیزی نشود ز دوری و فا صله ها
از لشکر بسیار که در بر داری
از فا صله ها سخت حذر باید کرد
بر جو شش و همد لی اثر باید کرد
با عنصر اتحاد و تر کیب و فاق
این کاخ امید را بسر باید کرد
در پر تو قله ها نظر باید کرد
زین جاده پیچ و خم گذر باید کرد
حیف است به نیمه راه تو قف کردن
تا آخر این راه سفر باید کرد
گیرم که تیور یسن و ابر فرهنگی
آنرا چکنم که در عمل میلنگی
با زشت ترین مخا لفان در سازش
با خوب ترین همنظران در جنگی
چون عشق وطن رسالت خصلت ماست
از خود گذری لازمه فکرت ماست
فر موده دایمیُ رهبر این بود
پیروزیی ما همیشه در وحدت ماست
عبدالوکیل کوچی
