پیکار زنان
زن تویی آن خلقــــت والا مقام وصف تـو بالاتر است ازهرکلام
هم تویی تند یس مهــر و عاطفه زیب مادر نیست جــــز ارج تمام
بر تو مد یونند هـــــــر فرد بشر از زمـــــان زایـــش و دور فطام
گر نداند حـــــرمت و احسان تو کی بود وی را صداقـت برمشام
جهل وظلمت کی شناسد این بها هستیی دنیـــا به تو کردند حرام
در اسارت میکشند بــــا نام دین دیو ظلمـــــت مایه رنج و ظلام
گشته ای پامال موهــوم درجهان هم به آن دنیات ندارند خوش پیام
زین خراف وجهل خودرا وارهان طینت خوبـــت بــــود والا مقام
بر فگن طـــومار وهم و بردگی ای زن افغان بگیربر دست زمام
بر ستیز بـــر جاهلان زن ستیز برگروه قاتل و بـی ننــگ و نام
ارج میـــــدارد بری روز زنان پیـــک آزادی بودی شان درقیام
