شصت و هفت سال پیش در روز اول اکتبر سال 1949 میلادی کمونیست ها به قدرت رسیدند و تاریخ چند هزار ساله چین ورق خورد
مائوتسه تونگ، رهبر حزب کمونیست چین از بالکن شهر ممنوع، دربار سابق امپراتوران چین در شهر پکن که بر میدان «تیان آن من» مشرف است،تاسیس جمهوری خلق چین را اعلام کرد. از آن پس روز اول اکتبر به روز جشن ملی در چین کمونیست تبدیل شد.
با به قدرت رسیدن مائوتسه تونگ نه تنها جنگ داخلی طولانی‌مدت چین که پس از سرنگونی رژیم امپراتوری و برقراری جمهوری آغازشده بود، خاتمه یافت ؛ بلکه این کشور پهناور و پرجمعیت وارد دوره تازه و کاملا دگرگون شد.
مائو تسه تونگ، رهبر حزب کمونیست چین و چانگ کای چک، رهبر حزب ملی‌گرای کومینتانگ بیش از 30 سال با یکدیگر جنگیده بودند. سرانجام با شکست چانگ کای چک او ناگزیر شد به جزیره فرمز (تایوان امروزی) فرار کرده و در آنجا حکومتی به نام جمهوری ملی چین را تاسیس کند.
مائوتسه تونگ 55 ساله به ریاست جمهوری چین دست یافت و نزدیکترین همکارش، چوئن لای نخست‌وزیر کشور شد.
ثبات بازیافته این تصور را ایجاد کرد که همانگونه که در گذشته تقریبا هر 300 سال یک بار بعد از یک دوران طولانی هرج و مرج یک سلسله جدید امپراتوران چین به قدرت می‌رسید، اکنون نیز اوضاع آرام خواهد شد.
این ثبات فقط ظاهر ماجرا بود. کشتار مخالفان رژیم کمونیستی و عواقب ناشی از مصادره زمین‌ها موجب قربانی شدن میلیون‌ها نفر از مردم چین شدند
علاوه بر این مائوتسه تونگ در دوران قدرت خود طرح‌هایی مانند «جنبش صدگل»، «جهش بزرگ به جلو» و «انقلاب فرهنگی» را در پیش گرفت که در جریان هر یک از آنها ده‌ها میلیون چینی بی‌گناه جان خود را از دست دادند.
با مرگ مائو در سال 1976 میلادی رهبران پراگماتیک تحت رهبری دنگ شیائوپینگ ظهور کردند که به دوران فاجعه‌بار چین خاتمه دادند.جام جم
