برخی از تحلیلگران مسئله بحران کرهشمالی را با کشورهایی مثل هند و پاکستان که دارای تسلیحات هستهای هستند، مقایسه میکنند
بايد دانست كه با وجود گذشت سالها هنوز كشورهايي مثل هند و پاكستان مورد قبول جامعه بينالمللي قرار نگرفتهاند. اصطلاحي كه براي آنها بهكار گرفته ميشود، بهعنوان كشورهاي داراي توانمندي هستهاي و نه كشور هستهاي است. كشورهاي هستهاي براساس رويه بينالمللي تنها همان 5كشور مشهور يعني آمريكا، روسيه، چين، انگليس و فرانسه هستند. تفاوت عمدهاي در بحث مثلا هند و پاكستان و شبهجزيره كره وجود دارد.
اين كشورها فقط تعاملاتشان را در سطح خودشان مطرح كردهاند و تلاش داشتهاند كه تهديدشان را عليه كشور ديگري بهكار نبرند و در اين مسير به توازن رسيدهاند. بنابراين سعي نكردهاند كه كل نظم موجود را زير سؤال ببرند و حتي بين هند و پاكستان تعاملاتي براي كاهش تنش درنظر گرفته شده است. شبهجزيره كره اما كاملا فرق دارد و الگوهاي امنيتي آن متفاوت است.
ژاپن و كرهجنوبي مورد تهديد هستند و موشك از روي ژاپن رد ميشود. از سوي ديگر آمريكا مدام مانور برگزار و كرهشمالي را تهديد ميكند. شبهجزيره كره وضعيت حادي دارد كه قابل مقايسه با ديگر موارد نيست. همه انتظار دارند كه جامعه بينالمللي به سمتي پيش برود كه حداقل مسائل را براي مدتي متوقف يا به قول مشهور فريز كنند.
يعني هم كرهشمالي از خودش خويشتنداري نشان دهد و هم آمريكاييها از حرفها و اقدامهاي تحريكآميز دست بردارند. از طرفي ديگر هم عرف و رويههاي بينالمللي مانند پيمان منع آزمايشهاي هستهاي وجود دارد كه ۱۸۳ كشور امضايش كردهاند و به تصويب ۱۶۶ كشور رسيده است. اقدامهاي كرهشمالي خلاف عرف بينالمللي بهحساب ميآيد و به همينخاطر واكنش به آزمايشهاي هستهاي كرهشمالي نهتنها در منطقه بلكه جهاني بوده است.
ششمين آزمايش هستهاي در كنار توانمنديهاي موشكي اين كشور نشان ميدهد كرهشمالي از توانمندي چشمگيري برخوردار شده و اين مسئله خطر عمدهاي براي منطقه و همسايگانش محسوب ميشود.درباره اين مسئله 2ديدگاه وجود دارد؛ عدهاي معتقدند كه صرفنظر از اينكه توانمندي هستهاي كرهشمالي به چه حدي رسيده، اين كشور هماكنون قابليت ايجاد تهديد براي هر كشوري را در فواصل بيشتر از ۷هزار كيلومتر از مرزهايش ازجمله آمريكا دارد.
عدهاي ديگر ميگويند هنوز اين كشور به اين فناوري نرسيده و با اين نقطه فاصله دارد. مسئله مسلم اما اين است كه كرهشمالي هماكنون توانايي ايجاد تهديد براي هريك از دشمنانش را دارد و اين مسئله غيرقابل انكار است. هر چند هنوز اين كشور راهي طولاني براي داشتن ذخاير قابل اتكايي براي بازدارندگي هستهاي در پيش دارد اما با همين وضعيت موجود هم كرهشمالي قابليت ايجاد خطر براي ديگران را دارد.
ژوهشگر ارشد خلع سلاح