این روزها وضعیت پریشان و گدوود امنیتی، اخباری ازولایت های جنگ زده به گوش می رسد که به نقل قول از وکلای پارلمان انگار وزارت دفاع خود را به خواب عمیق زده و در بی تفاوتی کامل نسبت به شرایط بی ثبات و ناآرام افغانستان بسرمی برد
هرچه فریاد می زنیم که وزارت دفاع درشرایط جنگ نیاز به وزیر قاطع ومصميم دارد ، ارگ گوش خود را برای شنیدن این واقعیت کرانداخته تا عروسکی و بی اختیار وزارت دفاع بنشیند و نگاه کند و درآشفته بازار امنیت افغانستان، چورکنند وچپاول کنند وبه غارت ببرند وناگفته نماند که در این میان، جیب سران وزارت دفاع و مدیران کلان امنیتی هم پر پول می شود و همین که جیب شان پر پول شد، امنیت و ثبات در افغانستان و مدیریت جنگ بی ارتباط ترین واژه ها درهمکلامی آنها خواهد شد. اما در این میان صدای حزن می سد از ولایت های جنگ زده افغانستان، از بغلان، از قندوز، از کنر، از هلمند، از ننگرهار وهم انتحاری های کابل، دوسیه خیانت ها و بی کفایتی های مسوولان امنیتی را سنگین و سنگین تر می کند. گاردین درخبری تکان دهنده از وجود چهل درصدی سربازان خیالی درهلمند خبرداده و این یعنی یک فاجعه ای که مکررا در سکتورهای نظامی و امنیتی افغانستان تکرار می شود، اینکه یک قوماندان محلی برای گرفتن پول و تسهیلات اعلام می کند که سه صد نفر نیرو دارد اما بعدها مشخص می شود که فقط پانزده سرباز در آن سنگر استقرار داشته اند. از جایی دیگر اخبار منتشر می شود که در صفوف رده های امنیتی یک سرباز وجود دارد یک جاسوس، یک نیروی خودی و یک عامل نفوذی و آیا اوج خیانت ها در متن وزارت دفاع و دیگر مناصب امنیتی افغانستان، خبر از این پلان نمی دهد که جاسوسی کنید و ویرانه جنگ زده تحویل بگیرید. حقیقت در مناطق جنگ زده افغانستان این است که درسرخ کوتل بغلان تعداد زیادی از پولیس های محلی را محاصره کرده بودند و با وجود استقرار دو پایگاه اردوی ملی، از سوی وزارت دفاع به آنها اجازه کمک به محاصره شدگان داده نشد، این حقیقت پلید و شوم معامله گری ها در ولایت های جنگ زده است نه آن چیزی که در اعلامیه ها و نشست های مطبوعاتی اعلام می شود که تعداد زیادی طالب کشته شد و ما پیروز هستیم و شرایط خوب است و وضعیت امنیت بهتر… پیکر نیمه جان ولایت های جنگ زده بر روی دست افغانستان مانده و انگار اراده ای برای سرکوبی طالبان وجود ندارد و چه سود از وزارتخانه هایی که نام مقدس دفاع ملی را یدک می کشند…
بسم الله محمدي دروزاردفاع چه کرد؟؟؟
بسم الله محمدي چهارقرارداد بزرگ را با بهره گیری ناجایز از صلاحیت دولتی دراختیار پسرش قرار داده و اکنون پسرش عامل اصلی درانجام پروژه ی ساختمان «پنتاگون» درکابل به شمار می رود.
همچنان درهمکاری با فرزند محمد یونس قانونی به دلیل بسته گی خانواده گی، شش قرار داد بزرگ دیگر را نیز از آن خود کرده است. بسم الله ده ها تُن از بهترین تجهیزات شفاخانه ی سردار داوود خان را که قوای بین المللی به آن جا انتقال داده بودند؛ ازطریق فروشگاه دوافروشی برادر رئیس صحیه سابق وزارت دفاع، (یفتلی) به فروش رسانیده است. براساس اسناد موجود در اداره ی ناظرخارجی، «حق» بسم الله ازشفاخانه سردار داوود، بيست هشت میلیون دالر مشخص شده است. برخی منابع بین المللی به بسم الله محمدی پیام داده اند که اعضای خانواده ی وی به طور منظم کاروان های قاچاق مواد مخدر ازافغانستان به خارج را رهبری می کنند.
علاوه برآن، مجموعه مدارک و اسناد مربوط به فروش ذخیره گاه های مهمات ولایت پنجشیر به امریکایی ها و اردوی ملی از دوسیه های کلان و مشترک مارشال فهیم و بسم الله خان است که می تواند سرنوشت سرمایه های آن ها را با سوالات وبازخواست های ملی و بین المللی رو به رو بسازد. ذخایر اسلحه و مهمات پنجشیر تحت مدیریت و اداره مارشال فهیم و بسم الله خان از ابتدای سقوط طالبان به بعد، تحت پوشش کمپنی های قراردادی اکمال کننده ی مهمات و سلاح برای اردوی ملی از کشورهای روسیه، اکرائین و جمهوری چک به فروش رفته است. آن ها به همین منظور، یک دفتر جعلی در دوبی وکابل تأسیس کرده بودند؛ و منابع تحقیق، دوسیه های کامل آن را در اختیار دارند.درگزارش ذکر شده است که علی رغم دنباله سنگینی ازاتهامات وجرائم، بسم الله خان برای بسیج مردم علیه حکومت دکترغنی کارزار سراسری به راه انداخته و برای سامان دهی پروژه ی مجاهدین و «مقاومت» با حامد کرزی رئیس جمهور پیشین به طور منظم دیدار و مشورت هایی داشته است.
قضیه اختلاس یک میلیارد و پنجصد و بیست افغانی ازقرارداد سي نو قلم البسه در معینیت محافظت عامه وزارت داخله قضیه اختلاس یک صدو سي دومیلبیون افغانی ازقرار داد البسه دروزارت دفاع ملی قضیه اختلاس سه صدپنجاه دومیلیون افغانی ازقرارداد سه صدپنجاه دو قلم دوا درمعینیت محافظت عامه وزارت داخله قضیه اختلاس بيست هفت میلیون دالر از قرارداد دوقلم بوت و البسه در وزارت دفاع ملی قضیه اختلاس بيست هشت میلیون افغانی از قرارداد کیک وکلچه ماموران پولیس در وزارت داخله قضیه اختلاس ششصدوبيست هفت میلیون افغانی ازقرارداد شصت سه قلم ظروف وزارت داخله قضیه اختلاس چهارصدنوددو میلیون افغانی ازچندین قراردادهای وزارت داخله
زورگيري پنهاني ٢٥ میلیون دالری یونس قانونی دروزارت معارف، رشوت ٣٠ میلیون دالری ابراهیم عادل وزیرسابق معادن، خریداری بلدنگ های چندین میلیون دالری توسط وزارت خارجه درنیویارک و دوبی، چپاول ده هزارجریب زمین دولتی توسط خانواده کرزی درقندهار، سرقت هفتاد میلیون دالری توسط اسماعیل خان، غارت تجهیزات وادویه به ارزش ١٥٣ میلیون دالر و ٢٠ میلیون دالرپول نقد درشفاخانه سردار محمد داوود که درآن بسم الله خان وجنرال احمد ضیا یفتلی مظنون درجه یک اند، چورکان زمین های دشت چمتله، چونغر، قرغه وغیره توسط سیاف، ملاعزت، ممتاز وغیره هم‌باندی هایش، دزدی حدود نیم میلیون دالرتوسط صدیق چکری ازوزارت حج و اوقاف، اختلاس هشتصد میلیون دالری عمر زاخیلوال درگمرک های جلال آباد و حیرتان، دریافت بوجی های دالرازایران توسط عمر داوودزی، اختلاس بیست میلیون دالری امین فرهنگ دروزارت اقتصاد، دزدی صد میلیون دالری نادرآتش ازشرکت هوایی آریانا، فساد قدیر فطرت درارتباط به قضیه کابل بانک وموارد دیگر، فساد چندین میلیون دالری ودیگر نابکاری های ظاهر اغبردرکمیته ملی المپیک، زمین دزدی وچپاولگري هاي عطامحمد دربلخ، دزدی زلمی حقانی ازسفارت افغانستان درپاریس،
چپاول وتاراج معادن طلايي قره زغن ولسوالي دوشي طي بيش ازدودهه توسط سيد منصورنادري،
قرارداد سه میلیارد دالری برای استخراج ١٦٠ میلیون بیرل نفت خام ازسه حوزه دریای آمو برای ٢٥ سال آینده است که به کمپنی «وطن» که بوسیله پسران کاکای کرزی (راتب پوپل و راشد) گردانندگی می‌شود مدتی قبل سروصدا های زیادی را به دنبال داشت.
همچنان بسم الله محمدی از اینکه از موسی وردگ حق می گیرد مانند آفتاب به همه منسوبین صحی اردو معلوم و روشن است. زمانیکه لوی درستیز بود و جنرال یفتلی قوماندان صحی بود در مساله اختلاس 42 میلیون دالری که امریکایی ها ادعا دارند مستقیمآ از یفتلی حق می گرفت و این اختلاس از 42 میلیون دالراگر بی طرفانه بررسی شود بسیار زیاد تر است. اینکه بعدا بسم الله محمدی حق خود را گرفت و تمام اسناد را که بعدا در اواخر دوران ریاست یفتلی طور جعلی ترتیب شد و بسم الله منحیث لوی درستیز در اسناد مجرایی ان امضا نموده است. موضوع حق بده حق بگیر اشنایی ات مفت است اگر نیست بل های خریداری انرا از شرکت های که خریداری شده است کنترول کنند که آیا کنده دارد و یا هوایی است و یا شرکت انرا قبول می کند که از ایشان است. در مورد اینکه اختلاس ان وقت از 42 میلیون دالر بالاتر است یک نشانی برای وزیر صاحب می گویم شاید به یاد شان بیاید کانتینر های ادویه که از کراچی توسط شرکت نصیب راسا به دیپوی قوماندانی صحی انتقال شد و دوباره کشیده شد و به پروان سوم به شرکت برادر یفتلی جهت فروختن انتقال داده شد و مرحوم جنرال معروف کوهستانی معاون اداری دو کانتینر ادویه طبی را چون یفتلی برایش حق نداده بود در دروازه توقف داد که میانجیگری شخص بسم الله محمدی و حق دادن به مرحوم جنرال معروف کوهستانی فردای ان کانتینر ها به شرکت برادر یفتلی به پروان سوم انتقال داده شد.
شاید همین تذکره تمام داستان را به یاد تان آورده باشد اگر نیامده باشد از مبلغ 500 هزار افغانی تخصیص که در شروع سال برای سر سبزی اکادمی علوم طبی تخصیص داده می شد و 300 هزار افغانی انرا شما از مرحوم جنرال معروف و دگروال نسیم آمر سرسبزی 400 بستر می گرفتید خو به یاد تان می آید. چون اگرجنرال معروف مرده دگروال نسیم زنده و فعلا هم آمر سرسبزی 400 بستر است و لیست مزدور کاران را که می گرفتید و شصت های جعلی می گذاشتید هنوز هم در اکادمی موجود است که اگر منکر شوید شاید انهم نشر شود. پس بسم الله جان که از 500.000 افغانی 300.000 افغانی انرا اختلاس می کند چطور از موسی وردگ حق نمی گیرد و اگر با این دزد دهن جوال را نگرفته چرا با وجود اینکه زمین و زمان می گوید که موسی آدم بد است و مجلس سنا و هیات ارسالی خودش گذارش تحریری را امضا نموده به او می دهند که باید موسی وردگ برطرف شود اما بسم الله از او دفاع می کند چون منافع مشترک است از صحی همیشه خورده و بازهم می خورد. همین خانه را که در شیر پور غصب کرده و فعلا در ان زندگی می کند هم قبلا قرارگاه ریاست صحی وزارت دفاع بود که باتمام تعمیرات و آبادی ان را غصب نمود. اگر چنین نیست و شهامت گفتن حقیقت را دارد لطفآ این موضوع را تکذیب کند به همین خاطر از موسی وردگ دفاع می کند که می گویند: میراث خور را خواب می برد آموخته خور را نی ! بسم الله محمدی آموخته خور از صحی اردو است و از موسی کرده مفسد تر دیگر پیدا نمی کند پس باید از او دفاع کند و فیصله مجلس سنا یک کشور را در رابطه به داکتر معالج ملاعمر، ملا فاضل، ملا برادر و دیگران قبول نکند.
