روشنایی ـ محترم عبدالو کیل کوچی

عمومی


خانه ها تاریک تاکی ، روشنایی ها کجاست

تابش ی خورشید آزادی و خیزشها کجاست

مردم  بیچاره   در بی  سرنوشتی   تا بکی

رزمش احزاب وجریانات وجنبشها کجاست

نخبگان بر روی هم  در  اختلاف افتاده اند

وحد ت و همبستگی ها و تحرکها  کجاست

کشورم  چون  دانه  گندم میان   آسیاست

مشت فولادین بفرق دیو  کرگسها  کجاست

عسکران پهلوی هم در سنگر ی  آزاده گی

لیک همکارییُ دولت بر نظا میها  کجاست

انتظار از دولت  وابسته از  نا بخر  دیست

ورنه قدرتها  کجا و این دخالتها  کجاست

روی  تبعیضات ملی  و  سیاسی  و   زبان

اینقدر نا سازگاری ،  ساز گاریها  کجاست

عقدشخصی نیست ملی وحدت اما وحشتست

هرکه میداند که رمز راز سازشها  کجاست

بسکه اوضاع   تیره وتارست  بنبست مدام

رزم آزادی  کجا  ،  آرامش  دنیا کجا ست

هروجب در دود وآتش ، هرقدم خون شهید

هرکه میداند  که بنیاد تجاوزها کجاست

ما دران ی داغدیده ، خوا هران ی بید فاع

ای پدرجان ،  ردپای  آن  برادرها کجاست

طفل  کودک  در  گروگان  جهالت  تابکی

ای وطنخواهان بگویید رستگاریها کجاست

تا بهم    بودیم   با    قوت  ولی حالا چرا

لنگ لنگان رفته رفته ، شورمنزلها کجاست

وحدت ما  بهترین  راه نجات  میهن   است

تا جهان داند که  راه حل  مشکلها  کجاست

عبدالو کیل کوچی