میخائیل گورباچف اظهار کرد، با اینکه همچنان میان واشنگتن و مسکو بیاعتمادی وجود دارد، پیمانهای کنترل تسلیحات باید حفظ شوند و دو کشور باید به دنبال جلوگیری از بروز “جنگ واقعی” باشند
میخائیل گورباچف، آخرین رهبر شوروی در گفتوگو با شبکه “سیانان” چند روز پس از دیدار دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا با سربازان آمریکایی مستقر در افغانستان، در پاسخ به سوالی درباره اینکه از خروج نیروهای شوروی از افغانستان چه درسهایی میتوان گرفت، گفت: «اصلیترین درسی که میتوان از این اتفاق گرفت این است که آنان باید خارج شوند. این مساله مثل کبریت است. وقتی کبریت روشن شود، آتش گسترش مییابد و هنگامی که بزرگترین و هدایتگرترین کشورها بیش از پیش در این درگیریها حضور پیدا میکنند، برای تمامی کشورها خطرناک میشود.»
آخرین رهبر شوروی در پاسخ به سوالی درباره پایان پیمان منع موشکهای هستهای میانبرد با آمریکا که با رونالد ریگان، رییس جمهوری سابق آمریکا آن را امضا کرده بود، ابراز امیدواری کرد که چنین توافقات کنترل تسلیحاتی احیا شوند.
وی افزود: «تمامی توافقات که هماکنون وجود دارند، حفظ شده و از بین نرفتهاند اما اینها گامهای اولیه به سمت نابودی چیزهایی هستند که نباید به هیچ عنوان نابود شوند. بنابراین اگر این رویه ادامه پیدا کند، هر چیزی ممکن خواهد بود. باید از این مساله جلوگیری شود.»
به گفته گورباچف، هدف نهایی کنترل تسلیحات باید خلاصی کامل از تسلیحات هستهای باشد. با این حال تحقق این مساله با توجه به عدم اعتماد موجود میان واشنگتن و مسکو چندان محتمل به نظر نمیرسد. روابط آمریکا و روسیه اکنون در بدترین وضعیت خود از زمان جنگ سرد به سر میبرد اما گورباچف ابراز امیدواری کرد که مسکو و واشنگتن بتوانند در آینده راهی برای جلوگیری از “جنگ واقعی” بیابند.
او در پاسخ به پرسشی درباره احتمال ورود جهان به عصر خطرناک تازهای از رقابت چندقطبی میان کشورها گفت: «این مسالهای مثبت است که هماکنون در سراسر جهان گفتمانی وجود دارد و مردم صحبت میکنند و واکنش نشان میدهند. این مهمترین چیز است.»
هنگامی که درباره سریال آمریکایی”چرنوبیل” که به شرح واقعه هستهای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ میپردازد از گورباچف پرسیده شد، او گفت این سریال را ندیده اما جزییات داستان آن را میداند. او در این باره گفت: «مهمترین اقدامی که در حادثه چرنوبیل اتفاق افتاد این بود که ما تمامی دلایل این فاجعه را بررسی کردیم و همه نتایج این مطالعات در اختیار دیگر کشورها قرار گرفت. این یافتهها درسی برای همه هستند. از من میپرسند چرا چند روز ساکت بودی؟ اما من چیزی را میگویم که پیشتر هم گفتهام. ما متوجه نمیشدیم که چه اتفاقی افتاده است.»