کشورهای استعماری، صرف به اشغال افغانستان بسنده نکرده، بل افغانستان را به مزرعه تریاک تبدیل وهمه روزه مردم این کشور اشغال شده را بمبارد نموده
وتوسط نوکران طالب وداعش خود به قتل میرسانند . به یک حساب امریکا وشرکای جرمی اش از زمان داود خان تا حال مردم افغانستان را خود وتوسط اجیرهای بومی خود به قتل میرسانند.
استعمار وامپریالیزم به مثابه دشمن دایمی مردم افغانستان وتمام انسانهای کشور های عقب نگهداشته خود را به ثبوت رسانیده است.
چرچل سردمداراستعما روامپریالیزم وقتی گفته بود که ما دوست ودشمن دایمی نداریم، بل منافع دایمی داریم. اظهارات صادقانه چرچل،اظهارات و راهکار راهبردی امپیریالیزم است که چرچل آن را با صراحت بازگو نموده است. چه آنها وقتی درتقسیم جهان وتصاحب بازارهای تجارتی به موافقه میرسند دیگر کدام دشمنی باهم ندارند. اما برای ما آنها ( امپریالست ها ) دشمنان دایمی اند.
تاریخ گواهی میدهد،هر از گاهی که ما خواسته ایم تا کادرهای خود را برای تطبیق پروژه های عام المنفعه، پلان ترقی وانکشاف کشورخود بسازیم؛ آنها با اجیر ساختن و استخدام و به کار گماشتن آن کادر ها، وطن مان را باخاک سیاه نشانده اند. امروز همان کادر های غربی افغانستان تبار که در حاکمیت دولت اشغالی- پوشالی توظیف شده اند، به حکم و به دستور باداران شان کشور را دارند به دوره سنگ به عقب برمی گردانند.
همه به چشم سر مشاهده نمودیم که استعمار وامپریالیزم چطورسه کشور معظم عربی – عراق، لیبیا وسوریه را که کم وبیش راه خود را بسوی ترقی وتعالی باز نموده بودند با مداخلات جنایتکارانه خود به خاک یکسان کردند. این است گواه ادعای من که این جنایت کاران انگریز- آمریکا وشرکای جرمی شان، با وجود آنکه ماسک دیموکراسی وحقوق بشر را به چهره زده اند، دشمن بشریت و دول فقیر وناتوان اند.
از اینجاست که به یک پیامد روشن و درشت می رسیم؛ وآن این که تمامی کشور های عقب نگهداشته شده فقیر باید متوسل به راهکاری شوند تا خود را از زیر یوغ استعمار نو ( نیوکلونیایزم ) رهایی بخشند.. ما امکانات ومنابع کافی داریم تا خود مشکلات خود را رفع نماییم.
اکنون که بیشتراز سه ملیون انسان ما را معتاد نموده اند، با قانونی ساختن مواد مخدر درکشور، میخواهند سی ملیون نفوس کشور مان به اعتیاد رو بیاورند. وقتی سی ملیون به خواب روند، با تسهیلات خارق العاده میتوان به غارتگری تمام منابع و هست و بود شان پرداخت. با چنین قتل عام بدون خونریزی، بعد از چند نسل جغرافییه ای در منطقه به نام افغانستان از صفحه جهان ناپدید خواهد شد.
نمیدانم فریاد دادخواهی خود را کجابرم؟
دولت، حکومت، هر سه قوه- اجرائیه، تقنینی وقضائیه همه فروخته شده ونوکر خارجی اند. آنها به فکر مردم نه، بل به فکر جیب وموقف خودهستند. من یقین دارم که قانونی ساختن خریدوفروش مواد مخدرنظرخارجی ها و«ان جی او» های شان است که نمایندگی از اهداف استعماری شان نموده و توسط دست نشانده های بومی شان عملی میگردد. جهت نجات مردم ونسل های آینده وطن برای آن دست اندرکاران دولت وحکومت افغانستان و سایر وطنپرستان که به وطن ومردم- انسان و انسانیت علاقه دارند پیشنهاد میگردد که مساعی تمام عیار خودرا درجهت رفع حضور نظامی خارجی وطرد ” ان جی او” های خارجی از وطن بکار اندازند. وبرای کسانیکه زمین خود را به کشت تریاک اختصاص میدهند وبرای مولدینی که تریاک کشت میکنند حکم اشد مجازات را جاری نمایند. یعنی با نابودی این وایروس های مهلک و ضد بشری، افغانستان را از نابودی نجات دهند. بااحترام یک هموطن